Hayatı bence platonik yaşamalı insan. Beklentisiz bir biçimde ve affedersiniz köpek gibi…
“Platonik takıntı kavramı, takıntılı aşk, aşk bağımlılığı ya da ilişki bağımlılığı olarak değerlendiriliyor. Uzmanlara göre takıntılı aşk, kişinin gerçek ya da ulaşılamayan bir aşkı takıntı haline getirmesi, tüm yaşamını kişiye göre yönlendirmesi, yoğun duygular yaşaması olarak tanımlanıyor.”
Ben kişisel olarak ölümü baz alıyorum ve beklentilerimi veya mutluluklarımı anı yaşamak ve anlama yolunda sürdürmeye çalışıyorum. Çünkü hayatın bize yüklediği gelecek korkusu şimdiki zamanı yok etmekten başka bir şey değil.
Aslında platonik benim gözümde kendini adamak ve bu doğrultuda o’ndan bile vazgeçmektir. Zaten iki işi aynı anda yapamazsın ki! tıpkı yaşayan ölüler gibi…
Felsefeye göre ise tanrısal delilikktir.
